In exodus 35:1-3 riep Mozes alle leden van de twaalf Hebreeuws Israëlitische stammen bij elkaar. Hij hield hen de geboden voor, die G’d zijn volk bevolen heeft. ‘Zes dagen zal er werk verricht worden, maar op de zevende dag zal het voor u een heilige tijd zijn, een volledige sabbat voor de Here. In geen van uw woningen zult gij vuur ontsteken’. Dat wil zeggen dat tijdens sabbat geen vuur mag worden gemaakt. Personen die kaarsen aansteken om het begin van sabbat op te tuigen, mogen dat doen voordat de sabbat begint. Want wie de sabbat ontheiligt – zo hield Mozes zijn gehoor voor – zal ter dood gebracht worden. Hieruit blijkt hoe heilig de sabbat is en het belang om dit gebod niet te schenden. Hoe de sabbat verder moet worden gehouden en welke rituelen daarbij dienen te worden gevolgd, vermeld de Bijbel niet.

Op de zevende dag had G’d zijn werk voltooid en op die dag rustte Hij van het werk dat Hij verricht had. Genesis 2:2-3 zegt dat G’d de zevende dag eerst zegende en daarna heilig verklaarde. Wat G’d heilig verklaard heeft mag niemand ontheiligen. Vandaar dat Mozes de sanctie van de doodstraf oplegde aan een ieder binnen de Hebreeuws Israëlitische gemeenschap, die de sabbat ontheiligt.

Is met de komst van Yeshua de sanctie op het overtreden van de sabbat komen te vervallen?

In Deuteronomium 5:15 herinnert G’d de Hebreeuws Israëlieten eraan, dat zij slaven waren in Egypte, dat Hij hen met een sterke hand heeft bevrijd van slavernij. En, ‘daarom heeft de Here, uw G’d, geboden de sabbatdag te houden’. Het vieren van de sabbatdag houdt een herinnering in van de afschaffing van de slavernij van de Hebreeuwse Israëlieten. De slavernij die G’d Abraham in een droom had geopenbaard, staat in Genesis 14:12-14 vermeld, over een gebeurtenis in een verre toekomst: ‘Weet voorzeker dat uw nakomelingen vreemdelingen zullen zijn in een land, dat het hunne niet is, en dat ze hen dienen zullen, en dat die hen zullen verdrukken, vier honderd jaar’. En diezelfde slavernij houdt Mozes in Deuteronomium 28:68 de Hebreeuwse Israëlieten voor, wat hen in een verre toekomst te wachten staat indien zij het verbond met hun G’d zouden verbreken, met dit verschil dat het overblijfsel van het Israelitisch volk dit keer met schepen zal worden vervoerd om de slavernij te ondergaan. ‘(…) Gij zult daar aan uw vijanden als slaven en slavinnen te koop worden aangeboden, maar er zal geen koper zijn’.

In beide gevallen is de slavernij door de sterke hand en uitgestrekte arm van G’d beëindigd. De sabbat is een gedenkfeest dat wij, Hebreeuwse Israëlieten, slaven waren. Het is een wekelijks feest, waarbij de bevrijding van de slavernij van het Bijbelse joodse volk uitbundig wordt gevierd. De sabbat geldt als een teken tussen G’d en het Hebreeuws Israëlitische volk. Door de sabbat te houden erkennen zij, dat zij het volk van G’d zijn. De komst van Yeshua, de Messias, heeft daar geen verandering in gebracht.

Vervullen van de wetten

‘Ik ben niet gekomen om de wetten te ontbinden, maar om die te vervullen’, vertelde Yeshua in Matheus 5:17 aan zijn discipelen. In deze zin betekent ‘vervullen’ het uitvoeren van de wetten oftewel onderhouden ervan. Want wie de wetten onderhoudt en het de mensen zo leert zal groot heten in Gods koninkrijk. Een redelijke uitleg van dit Bijbelvers is, dat wie alle geboden van G’d onderhoudt en die aan de mensen leert en Yeshua als Messias erkent, zal het Koninkrijk van G’d binnengaan. En anders niet, volgens dit leerstuk. Voorts voegde Yeshua eraan toe (Marcus 2:23-28): ‘De sabbat is gemaakt om de mens maar niet de mens om de sabbat. De Mensenzoon is dus Heer, ook van de sabbat’.

Apostel Paulus

Laat daarom niemand – zo schrijft de Apostel Paulus aan de Colossenzen – u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat (Colossenzen 2:17). Het houden van sabbat is dus verplicht op de zevende dag, die begint op vrijdagavond bij zonsondergang en eindigt op zaterdagavond bij zonsondergang. Maar wat je eet en drinkt om het sabbatfeest vorm en inhoud te geven, of je aren plukt op sabbat of het leven van een levende wezen redt op sabbat, of je het feest viert in je achtertuin met het gezin of aan een overdekte feesttafel zit in een gesloten ruimte, zijn dingen van voorbijgaande aard, die er eigenlijk niet toe doen. Sabbat is het Heilige feest van G’d, een herinnering aan de bevrijding van slavernij waarop men goed moet doen! Het blijft een Heilig feest van G’d. Wie het ontheiligt valt door de komst van de Messias onder de werking van de genadetheologie!